ในคืนที่มืดมิด
ใต้แสงจันทร์
ฉันและเธอเรากอดกัน
แม้ไม่ได้รู้สึก
ถ้อยคำแห่งความจริง
โอบล้อมเรา
น้ำตาหยดบนหาดทรายขาว
แม้ฉันไม่ได้นึกเศร้า
ไกลเกินพอแล้ว
เรื่องของสองเราควรพอเสียที
เหนื่อยมามากแล้วให้คืนนี้เป็นคืนบอกลา
ปล่อยมือฉันแล้วเดินไปตามหนทางของเธอ
เมื่อไม่รักกันแล้ว เข้าใจ
ฉันไม่รักเธอ
ผ่านคืนวันเหน็บหนาว
จนถึงฤดูเปลี่ยนผันสักที
ในคืนที่มืดมิด
ใต้แสงจันทร์
ส่องแสงลงมาเพื่อบอกลา
คนที่เคยรู้ใจ
จูบกันผ่านดวงดาว
เลือนหายไป
ขอให้เราอย่าเจอกัน
สุขสันต์วันสุดท้าย
ไกลเกินพอแล้ว
เรื่องของสองเราควรพอเสียที
เหนื่อยมามากแล้วให้คืนนี้เป็นคืนบอกลา
ปล่อยมือฉันแล้วเดินไปตามหนทางของเธอ
เมื่อไม่รักกันแล้ว เข้าใจ
ฉันไม่รักเธอ
ผ่านคืนวันเหน็บหนาว
จนถึงฤดูเปลี่ยนผันสักที
เรื่องดีดี จะเก็บไว้ข้างใน
จบจากวันนี้ มันคงสมดั่งใจ
รักที่ไร้ซึ่งความเข้าใจ
เธอก็คงรู้มันเป็นเช่นไร
กอดลากัน แล้วไปให้ไกล
สุขสันต์วันสุดท้าย
สุขสันต์วันสุดท้าย
สุขสันต์วันสุดท้าย